-
Devamını Oku
Sigarayı Bıraktım – 7. Gün
Haftanın ilk günü pazartesi. Zaten oldum olası sevmem bugünü. Pazartesi Sendromunu tam şiddetiyle yaşayanlardan biri olarak, birde sigara içmeden yaşayınca (ki kesinlikle bir bahane bu) dahada şiddetlendi. İşte bugünü atlattığım vakit tam 1 haftam geride kalacaktı…
Çalıştığım firma sahibinin yine bana mali müşavirmişim gibi davranıp, beynimi zorlayan soruları karşısında yine “Şimdi sigara içiyor olsaydım, her şey daha kolay olurdu” dedittirdi. Biliyorum öyle olmayacaktı. Ama iç sesim sürekli aynı soruları sordu…
İçten çıkma vaktim çoktan geçmişti. Bilgisayar başında düşünürken, kendimi firma sahibine mail yazarken buldum. … ve son sözüm “… affınıza sığınarak, benden bu kadar” dı. “Gönder”e bastım ve çantamı alıp çıktım. Kuş gibi hafif hissediyordum kendimi. Benim patronumda en az sigara kadar sağlığa zararlı bir adam. Yarın ne olur bilmiyorum. Şuanda koskoca 7 günü sigara içmeden arkamda bıraktığım için kendimi çok mutlu hissediyorum…
…..
-
Devamını Oku
Sigarayı Bıraktım – 6. Gün
“Mutfaktan mis gibi kokular geliyor, kalkalım Aşkım” dedim usulca. Güzel uyanmıştım pazar sabahına. Genelde pazar sabahları baş ağrısıyla uyanırdım. Ama bugün çok güzel ve hafif uyandım…
Anneciğim masayı donatmış. En sevdiklerimden hazırlamış. Koca bir hafta çalışıp, pazar kahvaltılarının hayalini kuranlardanız. Hayalimizdeki başlangıç güzel oldu.
Gün boyu sıkıntı yaşamadık. Daha sakindik. Akşam yemeği için mangal yapmaya karar verdik. Hazırlıklar için alışveriş, alışveriş sonrası etleri hazırlama, etlerin pişmesi, masanın hazırlanması derken zaman hızla geçti. Zamanın hızla geçmesinin ötesinde, neredeyse aklıma sigara içme isteği hiç gelmedi…
Yalnızca arabada eve dönerken içmek güzel oluyordu. O kısım tekrar zorladı. Çünkü İstanbul trafiği 3 saatimizi arabada geçirmemize sebep oldu…
Yarın yeni bir hafta başlıyor. “Sigara bırakma eylemini başardık mı?” Tam olarak emin olamıyorum. O yüzden her yeni bir gün, daha sağlıklı bir vücuda sahip olduğumu düşünmek beni mutlu ediyor…
…..
-
Devamını Oku
Sigarayı Bıraktım – 5. Gün
Eşimle birlikte sigarasız ilk hafta sonumuz. Pek bir sinirliyiz, pek bir stresliyiz. Koca bir hafta çalıştık bu kadar sinir stres yapmamıştık. Hafta sonunu evde birlikte geçirmenin iyi bir fikir olmadığına karar verdik. Annemlere geldik. 3 saat süren İstanbul trafiği “Evde daha mı mutluyduk ne?” dedittirdi 🙂
Annemin ve babamın sigarayı bırakmamıza gösterdikleri mutluluk İstanbul trafiğini çekmeye değerdi…
Sigara bırakmanın günleri varsa eğer, her gün farklı bir süreç. Yani günden güne iyi olmayabiliyorsun…
Yarın pazar. Normal zamanda en çok sevdiğim pazar kahvaltılarıdır. Ve pazar kahvaltısı sonrası, gazetemi okurken Türk Kahvesi ile sigara içmek en sevdiğim alışkanlıklarımdan biriydi. İşte böyle anlarda, yarın inanılmaz korkutuyor…
…..
-
Devamını Oku
Sigarayı Bıraktım – 4. Gün
Bugün zaman nasıl geçti anlamadım. 4. günüm bir çırpıda uçtu gitti 🙂
Bugün “Demek ki içmeden oluyormuş. Demek ki bırakmak o kadar da zor değilmiş” cümleleri dolandı durdu beynimde yoğun iş temposunun arasında…
Sigara içmeyi özledim mi? Evet özledim. Ama içmek istemiyorum. Terapist ve Eğitmen Emre Üstünuçar’ın dediği gibi. İçimde bulunan o pis nikotin canavarını beslemek istemiyorum. O nikotin canavarı şuanda çok zor durumda. Eğer ona istediğini verirsem, yine ayaklanacak. Hayal gücüm, inanılmaz değil mi? 🙂
“Sigara içmemek baş ağrısı yaptı mı?” diye soranlar oluyor. Hiç yapmadı. Sadece yoksunluk hissi. Elini kolunu koyacak yer bulamamak, tarifi mümkün olmayan değişik duygular. İçinden sanki sigara içecekmiş gibi gelen tuhaf bir duygu. Sonrasında sigarayı bıraktığın aklına geliyor ve üzülüyorsun falan filan. Duygular, hisler bundan ibaret. Ve istediğin tek şey “Akşam olsa da uyusam ve yeni güne başlasam, belki yarın daha iyi olurum.”…
Birde bıraktığın günleri saydıkça dahada güçleniyorsun. Bugün 4. gün bitiyor. Yarın hafta sonu. Sigara içmediğimiz ilk haftasonunu eşimle birlikte nasıl geçireceğiz? Onun merakı var şimdi…
…..
-
Devamını Oku
Sigarayı Bıraktım – 3. Gün
“Sigarayı bırakanlar için ilk 3 gün zor geçer. 3 günü atlattıktan sonrasından korkma” derler. Bugün 3. günümüz. “Düne göre bugün daha iyiyim” demek isterdim ama değilim. Ya ben çok ağlıyorum. Bugün çalıştığım iş yeri sahibinin talimatları ağlattı beni. Normal zamanda olsa ağlar mıydım? Tabi ki HAYIR. Onun yerinde sinirimi sigara ile atlatmaya çalışırdım. Bu sefer gözyaşlarımla yendim bir nebzede olsa eşimin telefondan gelen sesinin inanılmaz huzur veren desteğiyle…
Dün kahve içtim. Hiç zorlanmadım. Ben kahveyi ayrı seviyormuşum, işte bunu dün anladım. Kahve daha lezzetliydi…
Sakız çiğnemeye başladım. Ama sürekli iç yanağımı ısırıyorum. Sakız çiğnemeye alışkın olmadığım için sanırım…
Sigara içenlerden mümkün olduğunca uzak durmaya çalışıyorum. Kokusu rahatsız etmeye başladı…
Bugünde bitecek. Yarını merak ediyorum. 3 gün sonunda gerçekten her şey daha mı kolay olacak?
…..