Çalışan Kadın ve Ev Kadını Arasındaki Farklar

Çalışan kadın da oldum ve son 2 aydır evde oturduğum için Ev kadını da…

Ev kadını dönemimde, unutkan olmaya başladım. “Unutmayayım” diye sürekli aklımda tuttuğum, sonrasında da “Neyi unutmamalıydım” dediğim dönemlerdeyim şimdiler de. 

Çalışan kadınken, akşamdan çamaşırlarımı yıkar, asardım. Sabah işe gitmek için hazırlandıktan sonra kalan vakitte çamaşırları toplar. Katlanıp dolaba yerleştirilecek olanları dolaba yerleştirir. Ütü yapılacakları ayırıp akşam eve geldiğimde ütü yapardım.

Şimdi ise 2 gündür yıkamam gereken çamaşırları daha yeni yıkadım. Bitkin bir halde astım. Ve bir önceki yıkanmış çamaşırlardan ütülenmesi gerekenler var. 🙂

Çalışan kadınken, akşam eve geldiğimde mantı bile yaptığım olmuştur. Eşim seviyor diye poğaçalar, açmalar, kekler, börekler…

Şimdi ise “Dışardan söylesek ne süper olur” diye iç geçiriyorum. 🙂

Çalışan kadınken, her cuma akşamı temizlik yapardım. Hafta sonu dağılırdı ama temizliği kalırdı. Dağınıklık bu ya hemen toplanırdı. Gazeteler kapı önüne, sehpanın üzerindekiler hemen yıkanır, kaldırılır. Koltuk yastıkları kabartılır, yerlerine yerleştirilir. “Ohhh, evim benim. Mis gibi.”

Şimdi ise topluyorum, dağılıyor. Temizliyorum, pisleniyor. Çoluk çocuk yok, bunu tek başıma nasıl başarıyorum. 🙂

“Ne iş yapıyorsunuz?” dendiğinde, “Ev kadınıyım” demek yerine bence kadınlar, “Çalışmıyorum, koca parası yiyorum” demeli. Ev kadınlığını bir meslek olarak görülüyorsa eğer, çok sıkıcı bir iş. 🙂 En kısa zamanda işten atılmam dileğimle…

(Aşağıdaki fotoğrafım ev kadını dönemime ait değil. 🙂 Çalışan kadın dönemime ait. İşten gelirken aldığım hamsiyi ayıklayıp pişirme derdindeyken eşimin çektiği fotoğraf)